Eskiden savaşlar daha "sahiciydi."

Savaşmanın bir haysiyeti vardı!

bir onuru!..

hatta ahlâkı!..

Demeyin savaşın da onuru, ahlâkı olur mu, diye..

vardı elbet...

***

Her şeyden önce savaş, savaş meydanlarında yapılırdı.

asker askere.

silah silaha.

mertçe...

Savaşmak için "meydanlar" seçilirdi.

Sultanahmet ya da Kızılay Meydanı değil...

"cenk" meydanları.

Başkumandanlık Meydanı gibi meselâ...

Malazgirt Meydanı gibi...

Dumlupınar, Sakarya gibi...

yüz yüze...

göğüs göğse...

mertçe...

ve kahramanca...

***

"Sizinle savaşmayanla savaşmayın." demişti İslâm'ın Peygamberi... Efendimiz...

yani sivillerle saldırmayın...

"Yaşlılara dokunmayın..."da demişti...

"Kadınlara ve çocuklara..."

"Mabetlere saldırmayın..."

"Ve kendini ibadete vermiş ruhbanlara..."

***

Post-modern savaşlar, kadim savaşların haysiyetini tanımıyor...

Evet, post-modern savaşlar tüketiyor her şeyi.

ahlâkı...

kahramanlığı...

mertliği...

***

sivillere saldırılarak yapılıyor artık savaşlar.

kadınlara...

çocuklara...

yaşlılara...

***

Saklanarak saldırıyor düşman...

gizlenerek...

ahmakların ve aptalların arkasına saklanarak...

etnik ve mezhepçi aptallıkların, ahmaklıkların arkasına gizlenerek...

etnik ve mezhepçi ahmakları, aptalları savaştırarak.

***

Devletler böyle saldırılar karşısında çaresizdir çoğu zaman.

Zira saldıran, saldırtılan, beline bomba bağlanan birer perdedir.

Gerçek düşmanı saklayan, gizleyen, görünmez kılan bir örtü...

O perdenin arkasını görecek bir basiretin sahibi değiliz.

"Görünen"in arkasındaki "görünmeyen"i...

perdeyle meşgulüz...

perdeleyenle...

örtüyle meşgulüz...

örtenle...

***

Ortadoğu yeniden paylaşılırken elbette Türkiye bu plândan azade olacak değildi.

I.Dünya Savaşı'nda Ortadoğu'yu paylaşanlar, Osmanlı'yı Yunan'la meşgul etmişlerdi. İç isyanlarla uğraştırmışlardı.

Ortadoğu'yu bölüşenler, çıkarlarına göre haritasını çizenler, işleri bitince çekilmiştiler Anadolu'dan. İstanbul'u, Trakya'yı işgal eden İngilizler tek kurşun atmadan bırakıp gittiler İstanbul'u ve Trakya'yı...

İlginç değil mi!..

tek kurşun atmadan...

savaşmadan...

Yunan saldırıları ve Anadolu isyanları birer perdeydi...

Perdenin arkasında Ortadoğu paylaşıldı.

***

Yeni perdenin adı PKK, PYD, IŞİD ya da DEAŞ...

"Örtü"nün, "örten"in adı Sur... İdil... Cizre... Silopi... Nusaybin... Şırnak vs

Suruç oldu düşmanı gizleyen örtü...

İstanbul Sultanahmet oldu...

Ve son olarak da Ankara Kızılay...

***

Perdenin arkasında Ortadoğu yeniden bölüşülürken, Türkiye bunu, "kahrolsun Tayyip""kahrolsun iktidar", "kahrolsun muhalefet", "kahrolsun paralel yapı" naraları ve sloganları atarak izliyor...

ve kendi içinde kutuplaşarak...

bölünerek...

ve parçalanarak...