Elbette başlık bir metafordan ibaret. "Dünyanın tüm işçileri birleşiniz!" sloganından müktesep.

Söz, Karl Marx'a ait. Hatta Marks'ın mezar taşında, "Bütün ülkelerin proleterleri, birleşin!" şeklinde yazıyormuş.

Maocu akımlar da bunu "Dünyanın bütün işçileri ve ezilen halkları birleşin!"e dönüştürmüşler. Zira Çin'de sanayi yok. Dolayısıyla da işçi sınıfı henüz oluşmamış. Hedef kitle yoksul köylüler...  

Marx böyle söyledi diye dünyanın tüm proleterleri birleştiler mi? Ya da birleşebildiler mi? Ya da Maocu akımların arzuladıkları gibi dünyanın bütün işçileri ve ezilen halkları birleşebildiler mi?

*** 
Dünya emekçileri ve ezilen halkları ayrı bahis.

En azında Türkiye emekçileri dinlemişler mi Marx'ın ya da Mao'nun bu "birleşin" sözünü?

Üretim araçlarının "ele geçirilmesi"nden söz etmiyorum. "Ele geçirme" eylemi, iddiası, ideali gündemden çıkalı çok oldu. En azından Sovyetler'in sosyalizmden umudunu kesmesinden bu yana yok böyle bir slogan zaten. 

Ben ülke çalışanlarının, Marx'ın sadece ama sadece "birleşin" sözünü, hiç değilse işverene/devlete karşı "birleşin, bir olun" sözünü dinleyip-dinlemediklerini merak ediyorum.  

Birleşmişler mi sermaye ve iktidarlar karşısında.

Birleşebilmişler mi?

Bir araya gelebilmişler mi? 

***

Şu an Türkiye emekçilerinin değil ama sermaye patronlarının Karl Marx'ın sözünü dinlediğini görüyoruz!

Ne demişti Marx ve Mao:

"Proleterler ve ezilen halklar birleşin!"

Birleşenlere bakalım:

TÜSİAD... Türkiye Sanayici İş Adamları Derneği. Yani Patronlar Kulübü.

Tek yürek!.. tek ses!... ortak eylem!..

Hem iktidarlar karşısında. Hem de işçi sendikaları karşısında.

Yeri geldi iktidarları yıktılar, yeri geldi iktidarları kurdular.

TÜSİAD her zaman siyaset karşısında nötr bir durum sergiledi. Ne yanında, ne karşısında. Duruma göre ya yanında, ya karşısında. Duruma göre... Çıkarlarına...

***
Ayrışanlara bakalım:

EĞİTİM SEN, EĞİTİM BİR SEN, TÜRK EĞİTİM SEN, ÖZGÜR EĞİTİM SEN, EĞİTİM İŞ, ANADOLU EĞİTİM SEN, ATA SEN, vs. vs. vs. ve daha onlarcası.

Hepsi de "öğretmen" sendikası... "eğitimli"ler sendikası... İşgörenler... hizmet verenler...  emekçiler... 

Parça parça... darma dağınık...

ve bir birlerine düşman!..  

***

Kim dinlemiş Marx'ın sözünü?

Sermaye!

Yani patronlar!

Patronlar Kulübü!

Kim dinleMEmiş Marx'ı?

Emekçiler! çalışanlar! hizmet verenler!

Gördünüz mü ironiyi?

Marx'ı "haklı" çıkaran bir "sermayemiz", Marx'a "inat" bölünen emekçilerimiz var!..

Alın size paradoks!

Alın size kara mizah!..

Hatta komedinin hası!...

***
TÜSİAD bilmiyor mu bizim öğretmen sendikaları kadar siyasete angaje olmayı. İktidar ya da muhalefet yanlısı olmayı? Çalışmıyor mu akılları?

***
Bakın öğretmen sendikalarına, her biri bir siyasi parti şubesi gibi... İktidardan yana olanlar. muhalif olanlar. cemaat yanlıları, ulusalcılar. devrimciler. vs. vs. vs.

Öğretmenler haklarını aramak için sokaklara dökülüyor ya hani. Sonra joplanıyorlar, biber gazı yiyorlar, tomalar tarafından dağıtılıyorlar. Bir bakıyorsunuz sendika lideri, öğretmenlere bu rezaleti yaşatan iktidardan milletvekili seçiliyor.

Alın size komedi.

Sendikacılıkmış! 

Ya TÜSİAD?!

Hiç iktidar "yanlısı" ya da "karşıtı" şeklinde bölünüyorlar mı kendi içlerinde. "Akıllı" adamlar! Çıkarlarının gereğini yapıyorlar.

İktidarların, bir DOĞAN grubuyla neden baş edemediğini bizim öğretmen sendikacılarımız bir oturup düşünsünler bakalım.

***
Benim derdim şu ya da bu sendikayla değil. Derdim yaptığımız "sendikacılık"la.

Siyaset üstü olsun diyorum sendikacılık. siyasetin üstünde. siyaseti etkileyen. politikalarını belirleyen.

Tıpkı TÜSİAD gibi.

Güçlü sendika sokağa döküldüğünde, iktidarlar/siyasetçiler/işverenler durup düşünmek zorunda kalmalılar.

Etkilenmeliler. etki altında kalmalılar. "hesaba" katmalılar çalışanları. Hem iktidarlar, hem işverenler.

Bir kavgadan ya da çatışmadan da söz etmiyorum.

Bir birimizi hesaba katmak, ciddiye almak "mecburiyeti"nden söz ediyorum.

***
Hiç bir iktidar öğretmen sendikalarını ciddiye almadı.

Niye alsınlar ki: Onlarca sendika. Her bir ayrı renkte. meşrepte. partide. cemaatte. 

Birinin hak mağduriyetinden öbürü makam devşiriyor! İşin acı ve düşündürücü tarafı, bu gün mağdur olanlar, yarın tuttukları parti iktidara geldiğinde bunun intikamını alacaklar. Bu sefer de karşıtlarının mağduriyetlerinden kendileri makam devşirecekler!

Bu satırların sahibi altmış yıllık ömründe, iktidarlar değiştikçe valizlerini toplayıp Şark'ın yolunu tutan öğretmenleri/idarecileri hep gördü. Şark'ın yolunu. yani Doğu'nun... Doğu ve Güneydoğu'nun...

Bir sağcılar sürüldü Şark'a, bir solcular. Mahrumiyetin adıydı Şark. mağduriyetin. yaşanılmaz olanın adı...

Aslında birbirlerini sürdüler... sürdürdüler hatta. Birinin boşalttığı yeri/koltuğu diğeri, yani "karşıt" sendika üyeleri doldurdu. Hem de büyük bir şevkle!.. 

*** 
Bu ülke çalışanları olarak, her türlü siyasi "çıkarcılığın" gölgelediği, perdelediği akıllarımızı, idraklerimizi, vicdanlarımızı hakikatle kucaklaştırmalıyız. 

Marx'ın söylediğine kulak asmadınız! Bari benim şu metaforuma kulak veriniz! 

"TÜRKİYE'NİN TÜM ÖĞRETMENLERİ BİRLEŞİNİZ!"