"Aydınlar halkın dilini kullanmalıdır." dedi dostum.

Kulağa hoş geliyor.

Yıllarca sığ bir tartışmanın konusu oldu aydın-halk kopukluğu...

Sırf taraf olmak adına girdiğimiz politik tartışmalardı.

***
Şimdi anlıyoruz iki tip aydının olduğunu...

"Lümpen aydın"dı biri...

halkına yabancılaşmış...

üstünlük kibrine köle olmuş...

halkını küçümseyen...

gerici(!) bulan...

göbeğini kaşıyan, bidon kafalı gören...

tiksinen...

banal bulan...

***
İkinci tip aydın, bilge olandı...

allame...

alim...

ulema...

Varlığın ve yokluğun bilgisine sahip olanlardı bunlar...

İçinden çıktıkları toplumun, - ne demek içinden çıktıkları, içinde mayalandıklarıtoplumun aydınlığı, çerağı olanlar.

Bilgiyi, bildiklerini hikmetle kucaklaştıranlar...

Bilgiyi sahibiyle buluşturanlar...

Yaratıcı'sıyla...

dereden ummana taşıyanlar insanlığı...

arzdan, kainatın sonsuzluğuna uçuranlar...

***
Avam...

Tasavvufta, halkın çoğunluğunu oluşturanlar...

bilinçsiz...

bilgi seviyesi az...

ibadetlerini kendilerince yapanlar...

teslimiyet içinde olanlar...

John Ruskın, "duymayanlar" der avam için...

***
Aydınlar halklarını yürütenlerdir.

yüksünmeden...

uçuranlar...

zamandan zamana...

çağdan çağa...

geçirenlerdir ruhları halden hale...

fizikten metafiziğe...

başları yerde...

tevazu içinde...

20 Şubat 2012