Ve ardından Burakcan KARAMANOĞLU...

İki "çocuk..."

İki "genç..."

İki can...

İki ana kuzusu...

Analarının biricikleri ikisi de...

Babalarının da...

Ve bu toprakların iki evladı...

İki umudu...

Artık yoklar.

Kardeş kavgasında katledildiler.

***

Elvan, artık ideolojik bir simge.

Bir ideolojinin kendini ifadesinin bir simgesi.

Aracı!..

Düzene sövmenin...

Küfretmenin...

Bağırıp-çağırmanın...

Yakıp-yıkmanın...

***

Ve Burakcan da bir nefretin simgesi...

Aracı!.. 

Sola nefretin.

Solda olanlara.

Solculara...

***

Kürtlerle "duran", "ara verilen" savaşa inat, yeni bir savaşın arefesindeyiz sanki.

Sokaklar nefret dolu.

Nefret dolu caddeler...

Meydanlar ağzına kadar nefret.

Liderler nefret kusuyor meydanlarda.

Nefret dolu gençler.

***

Nefret galebe çalıyor akla.

Yok ediyor aklı.

Erdemi...

Bilgiyi...

Bilgeliği...

Düşünceyi.

Tefekkürü.

Ahlâkı.

Ve dolayısıyla insanı.

Ve insanlığı...

***

Bir nasipsizlik dinden.

Mevlâna'dan.

Yunus'tan.

Hacı Bektaş'tan.

Bu toprakların evliyalarından.

***

Düşüncenin, tefekkürün, ahlâkın, erdemin olmadığı dünya, "insan"ın olmadığı dünyadır.

Vahşetin dünyasıdır bu.

Vahşi olanın.

Hayvansı olanın.

***

Ahlâksızlık, hesaplaşmanın "çocuk"lar üzerinden yürütülmesidir.

Çocukların üzeinden.

Gençlerin.

Ve ahlâksızlık, siyasetin ya da ideolojinin, ölümlerle kendisine bir varlık alanı açması gayretidir.

Siyasetin "ayrıştırıcı" özü, ölümleri de ayrışmanın bir parçası haline getiriyor.

Ve ayrışmayı derinleştirmenin.

Düşmanlığı çoğaltmanın

***

Bir bellek yitimidir yaşanan.

Hafıza yitimi.

Bunama... 

Bu toplum 1980 öncesi de çocuklarını "kirli" siyasetin tezgâhında böyle harcadı.

Beş bin çocuğunu.

Gencini.

Ve dağlarda kırk bin evlâdını.

Ve şimdi "kana susamış" bir hal Anadolu topraklarında!..

Bu kana susamışlığı dindirecek bir SİSİ bekleniyor!

Kimyasal gazlarıyla bir Beşar ESED!

Ya da gençleşmiş bir Kenan EVREN!..