10 Kasım...

Meğer herkes ne kadar Atatürkçüymüş böyle!..

İnsanın gözü yaşarıyor!.. 

Ve meğer bu ülkede ne kadar Atatürk düşmanı varmış da ben bilmiyormuşum!

Neredeyse bu ülkenin yarısı Atatürk'ü silmeye çalışıyormuş da haberimiz yokmuş!..  

***

Herkes elindeki Atatürk "silahını" karşıya doğrultmuş...

Düşman arıyor vuracak...

Meğer ne de çokmuş düşman...

Acaba Atatürk'ün peşinde savaş meydanlarında ölüme koşanlar bu ülkenin çocuklarının ataları değil miydi yoksa...

Yoksa Atatürk düşmanı ilan ettiklerimiz bir başka coğrafyanın çocukları mıydı beyler!..  

***

Diyordu ki Atatürk:

“İki siperi arasındaki mesafe 8 metre. Öndeki askerler hücuma kalkıyor. Hepsi şehit oluyor. Arka siperdekiler bunu görüyor. Ölüm muhakkak. Ama hiçbir yılgınlık göstermeden hücuma kalkıyor. Okuma bilenler Kur’an-ı Kerim okuyor, bilmeyenler dua ve tekbirler söyleyerek ALLAH ALLAH nidalarıyla atılıyor. Ve şehit oluyor. Efendiler! İşte Çanakkale'yi kazandıran ruh bu ruhtur.”

Çanakkale'de ölüme atlayanlar kimlerin atalarıydı ki bu gün ülkede bu kadar "hain" türedi!..

***

"Seni silmeye çalışan hainleri tarihten sileceğiz Atam."  cümlesini paylaşmış bir dostum facebook duvarında...

Nasıl faşizan bir dildir böyle...

İçinde düşünce olmayan...

hoyrat... düşmanca...

düşman arayan... düşman yaratan...

Varlığını düşmanı üzerinden yaratan bir faşizm...

Var olmak için düşmana sarılan...

düşmanına sarılan...

"Sen olmasan ey düşman, ben de olmazdım...!" diyen...

"İyi ki varsın ey düşman..."

"Çünkü sen olmadan kendimi var edecek bir "öze" sahip değilim..." diyen bir çaresizlik!..

***

Akşamdan sabaha, sabahtan akşama kadar rakibine söven, küfreden bir dil her yerde...

Ötekini," kendi gibi olmayanı alçaltan, yok sayan bir kin...

Bir gözü dönmüşlük...

Bir "slogan atma" sarhoşluğu...

Bir slogan fetişizmi...

faşizmi hatta... 

***

Bir anlamlı cümle kuramama hali...

Bir yol gösterememe... bir yolsuzluk... bir yoksulluk, bir yoksunluk hali cümlelerde...

Bir zavallılık...

Çaresizlik...

***

Facebook'taki duvarında, kafasında simit tepsisiyle Ata'sına saygı duruşunda bulunan çocuğun resmini paylaşmış bir başka kardeşim. 

Ve resme çocuğun ağzından aşağıdaki repliği "söyletmiş"... 

"Simit satarım, ama ülkemi satmam."

Bu nasıl bulanık bir zihindir ki, vatanı satılabilir görüyor.

Bu nasıl bir akıl tutulmasıdır böyle!..

Öyle ya, eğer vatan senin zihninde satılabilir bir şeyse, bunu rakibinden de bekleyebilirsin.

***

Evet bilinç altımızda demokrasi yok...

Maalesef yok...

"En doğrusunu" bildiğimize dair bir kibrin sahibiyiz.

Bizim dışımızdaki her şey, herkes, her ideoloji, her düşünce yanlış... hatalı... arızalı... hastalıklı...

***

Kimsenin Atatürk'le bir "derdi" yok beyler!..

"Dert" sizin derdiniz.

Derdiniz "ontolojik"tir...

Yani "var olma" sorunu...

Ve var olurken Atatürk'ü "kullanma"...

Esas "meselemiz" de bu olsa gerek...