Kendine ait özgün, mutluluk ve refah vaadeden bir yaşam kurgulayamamış Müslüman ülkeler kan gölü içindeler.
Kan içinde var etmedeler kendilerini.
Kan dökerek...
Kandan beslenerek adeta...
Din kardeşleriyle hem de...
***
"Birlikte", çoğulculuk içinde yaşamak değil dertleri...
Allah'ın kendilerine yaşamak için lütfettiği dünyayı, kendi etnik ya da inanç egolarına tapulamanın derdinde herkes.
Herkes kendi etnik ve inanç imparatorluğunu, karşıdakini/farklı olanı yok ederek, kan dökerek inşa etme peşinde...
İnançlarıyla ve ahlaklarıyla, farklı olana yaşam ve özgürlük alanı açacak bir medeniyet tasavvuru yok çatışan Müslümanların zihin dünyalarında.
Ayrışmayı ve ayrılmayı mümkün kılacak bir düşmanlık sarasına tutulmuş gibiler.
***
Sadece insan, diğer canlılardan farklı olarak böldü yeryüzünü.
Sınırladı. Yasak koydu. Geçilmez yaptı...
Oysa insan dışındaki tüm canlılar ortak kullanırlar yeryüzünü..
Bölmezler...
Sınırlamazlar...
Ortak vatandır tüm yeryüzü...
Modern zamanların söylemi olan küreselleşme, insanın ve onun ürettiklerinin yerküre üzerindeki "serbest" dolaşımı ise eğer, insanın dışındaki canlılar ‘küresel'diler zaten.
Bir kanatlının bir kutuptan diğerine uçmasını engelleyecek "hava kıta sahanlığı" gibi sınırlar söz konusu değildir meselâ...
Bir sürüngen, ya da dört ayaklı hayvan da gücü yeterse eğer, tüm yeryüzünü özgürce dolaşabilir.
Onlar için de bir "ülke sınırı" yoktur.
Sadece insanlar bölüp, parçaladı yerküreyi.
Dünya, bir bütün olarak insana rızkını araması için emanet edilmişken, insan insana yasaklamış tüm dünyada serbest dolaşımı.
***
Suriye bir yapay devletti.
Irak da öyle.
Ve daha niceleri.
"Kurgulanmış" devletçikler hepsi.
Ya bir diktatör her birinin başında, ya da bir hanedan...
Diktatörler ya da hanedanlar...
Halkın vasileri.
"Sahibi" yani.
‘Kullanma' hakkına sahip olan ya da...
***
Ortadoğu'daki "kurgulanmış" ve her birinin başına bir diktatör ya da hanedan "oturtulmuş" devletçiklerin halkları, o devlet içinde kendilerine bir özgürlük alanı açmanın derdindeler.
Önce gösteriler...
Ardından "sahiplerinin" direnci...
Sokaklar, meydanlar doldukça, tüm Ortadoğu coğrafyası Tahrir Meydanı'na döndükçe ateş yağdı üstlerine... Ölüm yağdı, yağmaya da devam ediyor.
***
Diktatörlerini mezara göndermeyi başaranlar bölünerek çıkıyorlar bu özgürlük savaşından.
Bölünerek ve düşman olarak!..
Saddam'ın meydanlardaki heykellerini el ele vererek devirenler, üçe bölünerek çıktılar bu savaştan.
Düşman sadece diktatörken, şimdi birbirine düşman üç halk var Irak'ta...
Kürtler... Şiiler... Sünniler...
Üçü de Müslüman..
Ve bir birine düşman...
***
Şimdi de Suriye...
Ülkenin diktatörüne karşı savaş verenler özgürlüklerini kazandıklarında bir "kardeş halklar" cumhuriyeti mi kurarlar, ya da Irak örneğinde olduğu gibi birbirine "düşman" olarak ayrı devletçiklere mi dönüşürler bekleyip göreceğiz.
***
Her gün İslâm diyarında bombalar patlıyor.
Canlı bombalar da...
Etrafa Müslüman bedenleri saçılıyor.
Cansız... parçalanmış...
Ama Allah, inananların "kardeş" olduğunu söylememiş miydi bize?
O halde ya birbirine düşman bu halkların inandığı din Allah'ın dini değil; ya da bunlar Allah'ın dininin bağlısı değiller.