İkindi namazında tarihi camiinin ortasındaki yüksek müezzinlikte bir kız çocuğu...
Hemen müezzinin yanıbaşında.
Dizlerinin dibinde.
Yedi-sekiz yaşlarında...
Düz, sarışın saçlarını at kuyruğu şeklinde bağlamış.
Bir gamet yapan müezzine bakıyor, bir de aşağıda camiyi dolduran cemaate.
***
Birkaç gün sonra bir başka camide bir başka kız...
Yedi-sekiz yaşlarında o da...
Başı kapalı diğerinden farklı olarak...
Cemaatle namaz kılıyor.
***
Yakıcı ve bunaltıcı bir sıcak, nefes aldırmayan...
Tarihi caminin yeşillikler içindeki bahçesinde televizyon çekimleri.
Çekilen, bir ramazan iftar programı...
Programın aktörleri de ev kadınları...
Amasyalı...
Geleneksel kıyafetleri içinde...
Önlerinde sofralar.
Sofraların üzerinde yemekler çeşit çeşit...
Börekler...                                                                                                   Her türden.

***
Camiden çıkmış erkeklerin oluşturduğu çember içindeler... 
Yaptıkları yemekleri anlatıyorlar övünçle...
Yerel şiveleri ile.
Çekinmeden...
Utanmadan...
Özgürce...
Genç erkek sunucunun esprilerine gülerek, hatta kahkaha atarak ya da başka bir espriyle karşılık veren kadınlar...
Askerdeki oğluna hemen oracıkta televizyon aracılığıyla selam gönderen bir anne...
Fırsatı değerlendiren...
içten...
doğal...
***
Anadolu kadını son yirmi-otuz yılda müthiş bir kırılma yaşadı.
Mahremiyet duygusu gereğince evinden dışarı çıkmayan, çıkarılmayan kadınlarımız, sosyal mekânları ele geçirdiler adeta.
"Laikleşmeden..."
Dindarlıklarıyla ve onun gereği giyimleriyle hem de.
Kendilerini kamusal alanda var etme mücadelesini kazandılar.
Yaşam biçimleri nedeniyle "gericilikle" "çağdışılıkla" suçlanan bu kadınlar, modern hayatın içindeler artık.
Evlerinde kullandıkları teknolojiden, bindikleri ve kullandıkları otomobillere kadar "bu dünyaya ait konforu" yaşamaktan da geri kalmıyorlar.
Dini olanla seküler olandan bir hayat ürettiler.
İkisinden de vazgeçmeden...
Ebedi saadeti, bu dünya nimetlerinden sonuna kadar yararlanarak da kazanabileceklerini düşünüyorlar artık.
***
Camilere vakit namazı kılmaya da geliyorlar.
Onlar için yerler hazırlanıyor camilerde.
Neden şimdi!?..
Camiyi asırlardır "terk edişlerinin" nedeni neydi peki?
Asr-ı saadette mescitleri dolduran kadınlar, günümüzde neden erkeklere bırakmışlardı mescitleri/camileri?
Asr-ı saadet'in mescitlerinden, o mescitleri dolduran kadınlardan Türkiye Diyaneti'nin haberi mi yoktu acaba(!)
Kadınların yalnızca ramazanlarda "sünnet" olan teravih namazlarına gitmelerine verilen "toplumsal" izin, "farz" namazları için neden verilmedi?
Meselâ Allah, cuma namazı için sadece erkekleri mi çağırıyordu camiye?
Neden Anadolu kadınlarının evlere hapsolunmasına göz yumuldu?
Kadınların dindarlıklarını sokağa taşırmaktansa, gericiliğin ve ya çağdışılığın "öznesi" olarak evlerinde "hapsolunması" bir toplum mühendisliğinin gereği miydi acaba?
Elbette ki böyle bir iddiada bulunmuyorum.                                                  Anlamaya çalışıyorum.
Kadınları camilere çağıran Türkiye Diyaneti'ni alkışlıyorum.
Ama cumhuriyet dönemi boyunca da kadınların "dindarlıklarının" evlerine hapsolunması karşısında neden suskun kaldığını anlamaya çalışırken de sorgulamadan edemiyorum...