Burmalı Camii 780 yaşında…

Gümüşlü Camii 700 yaşında…

Çilehane Camii 607 yaşında…

Bayezid Paşa Camii 606 yaşında…

Yörgüç Paşa Camii 592 yaşında…

II. Bayezid Camii 534 yaşında…

Mustafa Bey Hamamı 584 yaşında…

Kumacık Hamamı 525 yaşında…

Amasya Bedesten’i  537 yaşında…

Taşhan 321 yaşında…

Asırlık eserler halâ ayaktalar ve işlevselliklerini devam ettirmekteler.

Asırların ötesine kalma iddiası olanlar asırlık eserleri  tahayyül edip yaratırlar ve inşa ederler.

***

Okuduğum ilkokul yok!..

Yıkıldı…

Yerine yeni okul yapıldı…

***

Okuduğum ortaokul yok…

Yıkıldı…

Yerine belediye binası yapıldı…

***

Okuduğum Amasya Lisesi yok…

Yıkıldı…

Yerine açık/kapalı oto park yapıldı…

***

Ticaret Lisesi yok…

Yenisi yapıldı… 

***

70-80’li yılların Sanat Okulu/Endüstri Meslek Lisesi, Kız Öğretmen Lisesi yok.

Yıkılarak yenileri yapıldı. İsimleri değiştirildi.

***

Özel idare binası kaç kez yer değiştirdi?

Ya Bağ-Kur Binası?

Ya da İş-Kur binası…

Ya Amasya Belediyesi?

Milli Eğitim Müdürlüğü?..

***

Selçuklu ve Osmanlı mimari eserleri, bizim geçmişimiz…

hafızamız...

Peki cumhuriyet dönemi Amasya mimarisinin bir hafızası olacak mı?

Bir geçmiş oluşturabilecek mi?

Bugün yaptıklarımızın asırlar sonrasına kalma iddiası var mı?

Ya da bu eserleri yapanların böyle bir iddiası, bir tahayyülü, böylesine derinlikli bir düşünsel zenginliği var mı?

Bugün yaptığımız hangi okul ya da resmi kurum 700 yıl sonrasına kalabilecek?

Daha önemlisi de “kullanılabilir” olacak?

A. Hamdi TANPINAR:  “Yıkmak, yapmak için de olsa daima zararlıdır. Ve hakiki yapıcılık ilave etmektir.” der.

Her yıkım, her yer değiştirme, hatta ismini değiştirme bir “hafıza yitimi”dir.

tarihsizliktir…

geleceksizliktir…

göçebeliktir…