Oruç...

Kaçış, mâsivadan...

kalabalıklardan... 

iştahtan...

şehvetten...

öfkeden...

ve gazaptan...

*** 

Bir kendine çekiliş oruç...

kendi içine...

derûnuna...

derûnundaki "Üflenen"e...

***

Oruç... 

susmak...

kendini dinlemek için...

kendindeki "ben"ini...

kafesteki "Can Kuşu"nu...

düşünebilmek için...

derin derin... 

Sırf düşünebilmek için...

sadece düşünebilmek için... 

Yani "akledebilmek" için...

***

Ramazan gelir...

Nasıl gelir?

Elbette "hoş" gelir. 

tüm görkemiyle... ve ihtişamıyla...

Burada mesele ramazanın nasıl geleceği değildir, ya da geldiği...

Mesele, ramazanın bizi nasıl bulduğudur. ya da nasıl bulacağı!..

Hoş mu bulacak? (*)

ya da nahoş!..

ya da boş!.. 

***

Sahi gelen ramazan nasıl bulmuştur İslam Dünyasını sizce?

hoş?

nahoş?

Boş?

***

Kan deryası İslam coğrafyası.

Müslüman'ın eli Müslüman'ın gırtlağında.

Müslüman'ın kanı Müslüman'ın elinde.

Her yer kan.

Her yer ceset.

Müslüman kanı... ve cesedi.

Sahi nasıl bulmuştur ramazan bizi? 

*** 

İstanbul'da camiler dolu.

Hem içleri hem dışları...

İçinde namazda Müslümanlar... Dışında dilenen Müslümanlar.

Çelişkinin hası.

İçerdekiler Müslüman'sa ki öyle, dışarıdaki dilenenleri nasıl açıklayacağız o zaman...

Dilenenleri suçlayarak içinden çıkabileceğimiz bir durum değil bu.

Büyük şehirlerin büyük büyük marketlerinde ramazan alış-verişinde Müslümanlar. Adeta çıldırmışçasına. Tepeleme yiyecek dolu tekerlekli sepetler hemen marketlerin dışındaki lüks otomobillere yöneliyor.

Ve hemen çıkış da yine dilenen Müslümanlar!

Hem de küçük çocuklarıyla! Onları da dilendirerek!

Ya da beşiklerde küçük bebeleriyle.

Nasıl açıklayacak Müslümanlığımız bize bu manzarayı? 

Sahi ramazan nasıl bulmuştur biz Müslümanları?

***

"Kendi Müslümanlığımız"ı yaşıyoruz sanki.

kendimize göre inşa ettiğimiz Müslümanlığımızı.

Allah'ın istediği Müslümanlığı değil... 

Başkası yok Müslümanlığımızın içinde.

sadece biz varız..

mükellef sofralar. evlerde. restauranlarda. otellerde. vs.

lüks dairelerimiz...

lüks otomobillerimiz...

kostümlerimiz...

yani biriktirdiklerimiz...

makam ve mevkimiz vs

***
Dolayısıyla "kendi" ramazanımızı yaşıyoruz.

Efendimizin yaşadığı ramazanı değil.

Mesele, sahurla iftar arasında aç kalmak değil... Mesele, iftar sofrasından da aç kalkabilmektir oruç.

İftar olduğunda azdıracaksak iştahımızı, nefsimizi, niye gün boyu aç kalıyoruz ki?

Biraz su, biraz ekmekle Hira'ya çıkıyordu İslâm'ın Peygamber'i...

Şimdi O'nun iftarıyla bizim iftarımızı bir karşılaştıralım bakalım.  

Varsa cesaretimiz!..

(*) M. İslamoğlu