Öldüğümüzde...

Yani toprağın altındayken...

dünya bittiğinde...

dünyalılık sona erdiğinde... 

Farklı diller olacak mıdır?

Farklı kimlikler...

Türklük meselâ...

Kürtlük...

Araplık...

vs...

***
Sonsuzluğa doğmaktır ölüm.

Ebedi saadete...

Nefsin olmadığı hayata...

"Ben"in olmadığı...

"sen"in olmadığı...

"öteki"nin de...

Herkesin "kul" olduğu...

"Kul"

Kimsenin "kendi" olmadığı hal...

Kendini Allah'ta yitiren...

Yok eden...

***
"Kul" olma, dünyalıyken de mümkün müdür?

"Nefis"sizlik hali yani.

Ben olmama hali...

Kendini yaratanın sıfatları üzerinden gerçekleştirme hali...

Sırf "merhamet" kesilme...

"Şefkat" kesilme...

Kime?..

Yaratıcı'nın yarattığı her şeye... Tüm yaratılmışa...

Börtü böceğe... hayvana... insana...

Farklı olana...

Dinliye... dinsize...

***
İnfak kesilmek...

Darda kalana...

Muhtaca...

Şifa kesilmek hastaya...

 ***

Mümkün müdür peki?.. 

İslam tarihi kul olmayı başarmış ulularla doludur.

"Kendi olmayan" ulularla.

"Ben" demeyen...demeyi zül sayan...

Kendini yaratılmışlara adayan...

Yaratan'da kendini yok eden...

***
Kendimiz için yaşıyoruz. Nefsimiz için...

Var etmek için kendimizi, yok ediyoruz...

doğayı...

hayvanı...

Ve insanı...

Kendimizi "ötekinin" ölümü üzerinden üretiyoruz...

Dağlarda, mağaralarda saklanarak silahlarımızla.... bombalarımızla...

Toplarımızla...

bombardıman uçaklarımızla...

Karşılıklı öldürüyoruz birbirimizi.. farklılıklarımız yüzünden... 

Allah'ın lûtfu olan farklılıklarımız yüzünden...

Ten rengimiz öldürülme sebebimiz...

etnik kimliğimiz...

dilimiz...

mezhebimiz de... 

***

"Ben sizi farklı renklerde, farklı dillerde, kabileler halinde yarattım." demişti mealen Allah...

Ve bir de "Hala aklınızı işletmeyecek misiniz?" buyurmuştu...

Aklı işletmek tefekkürle mümkün.

Tefekkürle...

Düşünmekle...  derin derin... 

Allah'ın farklılıkları yaratmasındaki hikmeti düşünmekle...