Ulusalcı aydınlar, içinden çıktıkları toplumun "cehaletini" bir kez daha keşfettiler!

Zihinlerinin bir köşesinde tercihlerinden ve yaşam biçimlerinden dolayı aşağıladıkları bir halk hep vardı zaten.

Akılsızdılar...

Gericiydiler... vs...

Son yerel seçimlerden çıkan sonuç, halkın cehaletini ortaya çıkaran bir turnusol kağıdıydı onlar için!

Tam bir tipik "Türk aydın" kibridir ortada zuhur eden. 

Tam bir "aydın faşizmi!"

Emredici...

Buyurgan...

Üstbenci...

***

Cumhuriyetin "modernleri," içinden çıktıkları medeniyete küfrederek çağdaş olunacağını sandılar. 

İçinden çıktıkları medeniyeti aşağılayarak.

Geçmişlerini...

Geleneklerini...

***

Onların gözünde çağdaşlık, geçmişi olmayan bir "şimdi"ydi.

Geçmişi olmayan.

Geleneği...

Tarihi...

Dolayısıyla hafızası...

***

Geçmişiyle kavga eden toplumlar travmatik toplumlardır.

Düşmanlarını da hep kendi içlerinden üretirler.

Doksan yıllık cumhuriyet tarihimiz, cumhuriyeti hep "iç düşmanların" yıkacağı korkusuyla geçti.

Rejimin düşmanları hep içerdeydi!

Cumhuriyetin kendi vatandaşları...

Bir savunanlar vardı cumhuriyeti, bir de yıkmak isteyenler!

***

Evet, bu gün de cumhuriyet düşmanları vardı iktidarda!

Bir de onları iktidara taşıyan halk.

Aptallar güruhu!..

Geri zekâlı!..

Cahil!.. 

Doksan yıllık cumhuriyetin "terbiye" edemedikleri!..

***

Tam bir akıl tutulmasıdır yaşadıklarımız...

Zihin bulanıklığı...

***

Bu halk, "lâikçi" aydınlara "biat" ettiklerinde saygıyı hak edecekler!

İşaret edilenlere oy verdiklerinde...

Onlardan yana olunduğunda.

Onlar gibi düşündüğünde.

"Ben"ini terkettiğinde...

Kendini...

"O" olabildiğinde değerlisin.

Onlara benzediğinde.

İşte size ditatörlüğün hası...

Faşizmin...

(Devam edeceğim.)