Bir politik hastalıktır bizde düşman yaratarak kendini var etmek.
Günümüz siyaset dünyasında, bir doğruyu, "olması gerekeni" yaparken "düşmana" gönderme yapmak revaçta maalesef.
Oysa doğruyu, doğru olanı savunmak ve onu hayata geçirmek ahlâki bir duruştur.
Siyasi rakibiniz yüzünden ya da ona inat olsun diye doğru olana meyletmezsiniz.
Doğruyu yapmak göreviniz olduğu için yaparsınız.
Rakibinizi hesaba katmadan, ondan bağımsız olarak.
***
Gazetemiz yazarlarından Naci KONYAR, 30.01.2013 tarihinde yayınlanan "Mesleğe Saygı" makalesinde, kendine has bilgeliğinden taviz vermeden ve her zamanki nezaketiyle feryat ediyor:
"Özel hastanelerde sağlık harcamalarındaki yolsuzlukları önlemek amacıyla avuç içi damar okuma uygulaması başlatılacak.
Bir başka bilgilendirme;
Eczanelerde yolsuzluğu önlemek için E Reçete sistemi getiriliyor.
Bir mesleğin dünya ile beraberliği evrensel yöntemleri kullanmasıyla gerçekleşir. Eğer dünyada sağlık alanında uygar ülkeler insanlığın faydasına olan, bürokrasiyi azaltan, zamandan tasarruf sağlayan yeni bir tekniği uyguluyorlarsa bunu benim ülkemin vatandaşlarının kullanmasının gerekçesini yolsuzluk olarak göstermek bir meslek grubuna yapılan haksızlıktır.
Bir meslek camiasını zan altında bırakarak tüm özel hastaneler hırsız, tüm eczacılar yolsuzluk yapıyor gibi bir sakat söylemi duymaktan, okumaktan rahatsızlık duyduğumuzu söylemek isteriz."
Daha ne desin Naci KONYAR!
***
Sağlık sektöründeki gelişmeyi, iyileşmeyi ya da devrimi, doktorların "para düşkünlüğü" üzerinden aşağılayıcı bir dille açıklamak, bu coğrafyanın irfanıyla bağdaşmamaktadır.
Öncesinde özel muayenehanelerinde paralı hizmet veren doktorlarla, şimdi hastanelerde ücretsiz tedavi yapan doktorlar aynı doktorlar.
Bu değişimi, sistemin "iyileştirilmesi" üzerinden değil de doktorların kötülüğü üzerinden açıklamak elbette ki insafla bağdaşmayan bir tutumdur.
Sistem doktorlara özel muayenehane açma yetkisi vermişse, doktorlar da bu "yasal hakkı" kullanacaktır elbet.
Problem doktorlarla ilgili değil, doktorlara özel muayenehane açma yetkisi veren siyasetin aktörleriyle ilgilidir.
***
Eczanelerin ilaç satışlarını, teknolojik imkânları kullanarak kontrol altına almayı, eczacıların "soygunculukları" üzerinden açıklamak da sevimsiz ve düşmanlık üreten bir dildir.
Bu dil, hikmetten ve bilgelikten uzaktır.
Çatışmacıdır.
Ülkenin siyasetçisi, eczanelere, soygun yapabilecekleri bir mevzuat hazırlamışlarsa, bu suç da eczacılara değil, iktidarlara aittir.
***
Otuz dört yıllık öğretmenlik hayatımda eğitim camiasının kendi bakanıyla bu kadar çatıştığına şahit olmadım.
Başbakanıyla da...
Eğitim dünyasındaki yenilikleri veya reformları öğretmenlerin kötülüğü, yetersizliği üzerinden açıklamak da, aslında öğretmenleri değersizleştirme çabasından başka bir şey değildi.
Öğretmenlerin, bakanlığın öğrencilerle ilgili hazırladığı kılık-kıyafet yönetmeliğini okullarda uygulamalarından hareketle, "Öğretmenler çocukların saçıyla-başıyla uğraşmasınlar! İşlerine baksınlar!" şeklindeki aşağılayıcı üslup tam bir popülizmi işaret etmektedir.
Çağımız özgürlük çağıdır. O nedenle de kıyafetler serbest olmalıdır diyebilmek yerine, öğrenciyi öğretmenine karşı koruyan(!) bir bakan profili çizmek iyi "oy getiriyor" demek ki.
***
İnsanın kendisini benzersiz ve rakipsiz görmesi, bir tür narsizmi ima eder.
Kendini beğenmişliği...
Kendine hayranlığı...
Bir kibri...
***
Bir şey güzel veya doğru olduğu için yapılır.
Kötülere inat değil.
Yararlı olduğu için.
Güzele olan hayranlığımızdan dolayı.
Doğruluğa olan tutkumuzdan...
Allah güzeldir. Güzeli sever.'den hareketle.
Sadece güzel olduğu için...
İnsan, güzele lâyık olduğu için...
Allah rızası için...